Άνοιξη σαν πάντα
Μέρες χρονιάρες-
άλλοτε το θυμόσουν και μου έφερνες
άλλοτε υποσχόσουν και το ξέχναγες
αυγά του Πάσχα χάρτινα, ντυμένα στο ατλάζι.
Μου πήρε καιρό
να μετρήσω ψύχραιμα
πεντέξι κουφέτα άνοστα
και τόσο θάνατο-
στρώσεις πολλές βαμβάκι.
Labels: Memory, Personal, Μνημοσύνη, Προσωπικά...
0 Comments:
Post a Comment
<< Home