Tuesday, January 12, 2010

B


Δεν είναι μόνο οι αξιολογήσεις και οι απειλές αξιολόγησης από τους ξένους μεγάλους χρηματοπιστωτικούς οίκους που επιμένουν στο εν λόγω Β της αλφαβήτου, όταν μιλούν για μας και μαλώνουν με πόσα Β αρμόζει να μας στολίσουν, τι πρόσημο να βάλουν και πότε. Είναι η γενικότερη εντύπωση εθισμού στο "δεύτερο". Στο ανεκτό για την ώρα.
Θυμάται κανείς τον Ed Wood του Tim Burton (1994) και ιδιαίτερα τη σκηνή που ο παρηκμασμένος Bela Lugosi (τον ερμήνευε υπέροχα ο Μάρτιν Λάνταου) παλεύει με το λαστιχένιο τεράστιο χταπόδι κι επειδή ο μηχανισμός έχει χαλάσει αναγκάζεται να ερμηνεύει και ταυτόχρονα να σείει το ψεύτικο τέρας; Κάπως έτσι, σε κλίμακα χώρας. Ό,τι δε μας εξυπηρετεί, μεταρρυθμίζεται: μερεμετίζεται είναι ο σωστός όρος και μετονομάζεται. Ό,τι μετονομάζεται και δυσλειτουργεί, καλλωπίζεται και ιστορικοποιείται: ο ταλαίπωρος ο Καποδίστριας δεν ευδοκίμησε στο Ελληνικόν ούτε ζωντανός ούτε πεθαμένος. (Το Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο περιέχει μια από τις σκανδαλώδεις χρήσεις του ονόματός του για κάτι άσχετο προς το εκπαιδευτικό του όραμα.) Η αναδιάρθρωση του διοικητικού χάρτη της χώρας πήρε το όνομά του και μάλιστα εξακολουθητικά: Καποδίστριας Α και Β. Συσσωρεύτηκαν απλώς δυσαρέσκειες, μεταφέρθηκαν γραφεία, έγιναν προσλήψεις και ανακαλύφθηκαν κατόπιν σχεδόν αργόμισθοι ανώτεροι λειτουργοί. Δε μας βόλεψε ο Κυβερνήτης; Δεν πειράζει, έχουμε ονόματα: όλα τα σχέδια ανάγκης, οι αμυντικές ασκήσεις του στρατού παίρνουν κλασικά ονόματα ή ελληνιστικά κι, εντελώς κατ'εξαίρεση, βυζαντινά: Τώρα ο Καλλικράτης γίνεται ο νέος κωδικός της διοικητικής επισκευής. Όχι και πολύ γνωστός αλλά κάτι είχε να κάνει με τον Χρυσό Αιώνα του Περικλή. Μερεμέτισε (ο αγαπημένος όρος της πραγματικότητάς μας) τα τείχη και συμμετείχε στα σχέδια του Παρθενώνα. Επιτέλους, η σωστή περίοδος...
Έτσι, κυματίζουμε το λαστιχένιο χταπόδι.
Δε μας πειράζει που είμαστε Β, γιατί αυτά είναι λόγια των άλλων, των εχθρών.
Και κυματίζοντας το λαστιχένιο χταπόδι, ευαγγελιζόμαστε τη νέα Ελλάδα ως Νέα Καλλικράτεια, μπετόν, ομπρέλες στην άμμο, ξενοδοχεία με σπάταλες πισίνες πενήντα μέτρα δίπλα απ'το νερό. Για τους πολίτες της, ένα οικογενειακό κι άχρωμο Bed and Breakfast που συντομογραφείται ως ΒΒ.

Labels:

2 Comments:

Anonymous Κώστας Περτς said...

Ακόμα και το Bed and Breakfast,Βασίλη μου,είναι ακριβό κι απρόσιτο για τους αναγκεμένους!Ιδίως το πρώτο πια..!

5:28 PM  
Blogger Vass said...

Όλα ακριβά, Κώστα μου, λίγα πολύτιμα, ολιγότερα άξια και πολλή ευθηνία στο δημόσιο λόγο... Κι αυτή η μηχανή αυτόματης ορθογραφικής διόρθωσης που όλο υπογραμμίζει καθώς σημειώνω, σα να μιλώ καμιά διάλεκτο μισογνώριμη και, πάντως, βαρβαρική.

8:49 AM  

Post a Comment

<< Home