Οδηγός επιστολογραφίας

"Ο πόνος είναι απόδειξη του αισθάνεσθαι", Ελληνική Πολιτεία

Να τι έστελνα σήμερα στον αγαπημένο μου Πανδέκτη του αιθεροβάμονος, στις "Φρυκτωρίες":
.......

"Κοινολογώ την παρακάτω επιστολή όχι από αδιακρισία αλλά επειδή είχε παραλήπτες όσους συναδέλφους της περιοχής "ευθύνης" δρέπουν τους καρπούς και τις πίκρες της ηλεκτρονικής δικτύωσης. Εξάλλου οι ίδιες ιδέες εμφανίζονταν προεξαγγελτικά και στο μπλογκ του επιστολογράφου. Το θέμα είναι η παραίτηση του Συντονιστή της περιοχής ευθύνης μας, για οικονομικούς λόγους, όταν έγινε σαφές ότι η ιδέα περικοπής 12% είχε λάβει σάρκα και οστά κι είχε ήδη αποσταλεί στο Γενικό Λογιστήριο του Κράτους.

Προς: Αποσπασμένους εκπαιδευτικούς

Χριστός Ανέστη!

Θα ήθελα να σας ενημερώσω ότι από 31-3-2010 υπέβαλα την παραίτησή μου από τη θέση του Συντονιστή Εκπαίδευσης ........ για οικονομικούς λόγους.

Συμπληρώνεται, ήδη, μια πενταετία, κατά την οποία πρόσφερα τις υπηρεσίες μου στη θέση αυτή και πιστεύω πως εργάστηκα με κριτήριο το αγαθό συμφέρον και τις ουσιαστικές ανάγκες των μαθητών, των εκπαιδευτικών, των γονέων, των ομογενειακών φορέων και γενικότερα της ελληνόγλωσσης εκπαίδευσης στα αραβικά κράτη. Έργο κοπιαστικό και δύσκολο, γιατί απαιτούσε συνεχή αναζήτηση των εκάστοτε ισορροπιών. Έτσι, μαζί – άλλοτε με διαφωνίες, άλλοτε με παράπονα, αλλά πάντα μαζί – μπορέσαμε να αναδείξουμε το έργο και την αξία του αποσπασμένου εκπαιδευτικού στις αραβικές χώρες κάτω από δύσκολες κοινωνικο-οικονομικές συνθήκες.

Εύχομαι σε όλους, και σε καθένα ξεχωριστά, υγεία, δύναμη, σύμπνοια και δημιουργική συνέχεια στο δύσκολο αλλά τόσο αναγκαίο παιδαγωγικό έργο που έχετε επωμιστεί. Να ξέρετε ότι, όπου και να βρεθώ, θα είμαι δίπλα σας, αρωγός σε κάθε σας προσπάθεια είτε στο εξωτερικό είτε πίσω στην πατρίδα.

Με εγκάρδιες ευχές

Α. Κ

Δεν επιθυμώ να σχολιάσω εδώ αν και κατά πόσον ίσχυσαν οι σχετικές περιγραφές συλλογικότητας, συνεργασίας και συνεννόησης. Εν μέρει ίσχυσαν. Θέλω όμως να σας πληροφορήσω για την απάντησή μου, ιδίως επειδή και πάλι δεν είναι προσωπική αλλά απεστάλη και στους υπόλοιπους συναδέλφους της περιοχής.

Αγαπητέ κ. Α. Κ.,

σας ευχαριστώ για την επιστολή σας. Σας στέλνω ειλικρινείς ευχές για τη συνέχεια, σε όσα τυχόν επιλέξετε.

Κατανοώ απόλυτα τους λόγους που σας ωθούν στην απόφασή σας. Δυστυχώς, εδώ και αρκετά χρόνια, η οικονομική μας κατάσταση έχει καταντήσει αφόρητη και λυπάμαι ή και ντρέπομαι για την ελαφρότητα με την οποία αντιμετωπίστηκαν οι επανειλημμένες εκκλήσεις προς τον προϊστάμενο φορέα, τις οικονομικές υπηρεσίες και λοιπές αρχές. Έχετε, ασφαλώς, καταχωρισμένο στο αρχείο σας πλήθος σχετικών πρωτοβουλιών, διαμαρτυριών κι εκκλήσεων.

Παρά τα ηχηρά σχήματα λόγου, τις κομπορρημοσύνες που μετήλθαν και μετέρχονται πολλοί, όταν σε πανηγυρικές εκδηλώσεις επικαλούνται την ελληνομάθεια και την πολιτισμική ακτινοβολία της στο εξωτερικό, η εξαθλίωση του εκπαιδευτικού παραμένει η πραγματικότητα που βιώνουμε σε καθημερινή βάση. Η περίπτωση της Ιορδανίας, όπως γνωρίζετε, είναι από τις χαρακτηριστικότερες. Ήδη αρκετές θέσεις δεν πληρούνται, άλλες εκκενώνονται ή, με καθυστέρηση και υπό καθεστώς προσωρινότητας, σπρώχνονται μήνα τον μήνα.

Περισσότερο από περιέργεια παρά από αισιόδοξη προσδοκία παρακολουθώ την υπόθεση, διερωτώμενος πού έχει τεθεί ο πήχης της σταδιακής απαξίωσης πραγμάτων που θα έπρεπε να θεωρούνται περιουσία και τιμή.

Σας εύχομαι υγεία και προκοπή,

Βασίλης Οικονομίδης

University of Jordan

Και για να μη μου αποδοθεί κρυψίνοια, εξηγούμαι: Το επιμίσθιο στην Ιορδανία διαμορφώθηκε πια στα 840 δηνάρια, προ φόρου. Το κόστος ενοικίου είναι όχι λιγότερο από 400 δηνάρια. Επομένως η Πολιτεία μας δίνει γενναιόδωρα και φιλοδώρημα: τα υπόλοιπα αρκούν και για έναν καφέ με σάντουιτς. "Άντε βρε, να φάτε, να πιείτε και νηστικοί να κοιμηθείτε". Ας είναι καλά."