Χαρταετοί με γράμματα στον σπάγγο

Πριν πάρει το κηρύκειόν της η Άνοιξη, στέκεται η τελετουργία του χαρταετού, η κατασκευή του, να πας στην ποταμιά δήθεν να κόψεις ξερό καλάμι, ή στον μαραγκό για να τον πείσεις να σου δώσει κανένα φτενό πηχάκι και να πάρεις κουβάρι με νήμα μεταξένιο, συνήθως πάντως απλό σπάγγο και τα χρωματιστά χαρτιά από το χαρτοπωλείο και το λεπτό λαφρύ χαρτί για την ουρά, εκεί που κρύβεται και το μυστικό της επιτυχίας: αν η ισορροπία επιτευχθεί κι αν η εντύπωση είναι ισχυρή. Όλον αυτόν τον καιρό, στην αλάνα ή στους δρόμους έξω στα χωράφια, μακριά από τα ηλεκτροφόρα, μακριά από ψηλά δέντρα, τις λεύκες που πήραν πάλι να γεμίζουν από τους χυμούς και να χάνουν το απόκοσμο γκρίζο-ασημένιο-μενεξελί του χειμώνα. Ο μπαμπάς σου μαθαίνει το μυστικό της αλευρόκολλας, αλλά τώρα το έχεις ξεχάσει. Δύσκολο να θυμάσαι τις συνταγές των συνεκτικών.
Την Καθαρά Δευτέρα είναι η επίσημη μέρα. Είναι τελετουργία καθαρμού, διάβασες αργότερα στα ανθρωπολογικά ποικίλα. Δεν το ήξερα, ίσως επειδή δεν ένιωθα την παραμικρή ανάγκη να αγνιστώ. Απ'όσο θυμάμαι, η Καθαρά Δευτέρα ήταν περισσότερο σαν τελετή αποχαιρετισμού στον χαρταετό, μέχρι την επόμενη χρονιά, αν δε με προλάβαινε η ενηλικίωση.


Σε ορισμένα σχεδιαγράμματα εικονίζονται τα χαρτιά της ουράς ως σχηματικά φιλιά. Πράγματι: στέλναμε μικρά χαρτιά σε σχήμα Λ στον λεπτό αιθέρα. Φιλιά με έναν τρόπο, τόση επιστολογραφία για τα σπουργίτια. Ανέβαιναν σιγά από τον σπάγγο. Κάποιοι γράφαν το όνομα κάποιου κοριτσιού, άλλοι το αρκτικόλεξο της ποδοσφαιρικής τους ομάδας, άλλοι τσάκιζαν απαλά μια λωρίδα ασημόχαρτου για το οπτικό εφφέ. Είναι καθαρή μελαγχολία να πειθαρχήσεις εν τέλει τον αετό σου, να μαζέψεις το σπάγγο, να μετατρέψεις σε εύθραυστο χάρτινο στεριανόν, εκείνον που σε έβλεπε λίγο πριν αφ'υψηλά, στις πραγματικές σου διαστάσεις, στο πραγματικό σου περιβάλλον.
Δυο χαρτάκια κι ένα απόκομμα:
-Στο Αμμάν, τέτοιες μέρες τα φτωχόπαιδα και κάποιοι μεγαλύτεροι πετούν τους αετούς τους στο λόφο της Ακρόπολης, μόνο εκεί δεν έφτασαν η ανοικοδόμηση και ο γραμμωτός ηλεκτρισμός(ακόμα). Έξω από το μουσειάκι (που θα αντικατασταθεί ίσως κι αυτό από το πελώριο το οποίο κατασκευάζεται παρακάτω και φέρει το όνομα της άνασσας) είναι το χέρι του κολοσσικού αγάλματος του Αδριανού μάλλον, από τον καρπό κομμένο. Μοιάζει να κρατάει αφιλοκερδώς όλους τους σπάγγους.
-Στα τέλη αυτού του Ιανουαρίου διαπίστωσα ότι η Δημοτική Επιχείρηση κατάργησε το κανάλι, για να το κάμει υπόγειο, να εξασφαλιστεί χώρος και "να μην πνίγονται τα παιδάκια". Πάνε λοιπόν τα απαραίτητα καλάμια και δεν ξέρω αν προλάβουν να μετακομίσουν ως το καλοκαίρι οι πυγολαμπίδες.
-Όσο μαζεύονται τούτα τα χαρτάκια, τα σημειώματα πάνω στον λέβητα του προσωπικού χρόνου, τόσο πληθαίνουν οι παρενθέσεις, έτσι βλέπω.