Επίσκεψη φίλου

ِΑνάμεσα στα ψυχρά,
ουράνια της ποίησης Κελτών,
όπως στην Ιρλανδία, ας είναι έστω κι άνοιξη,
θαλάσσα με αφρούς χωρίς κοράλλια
όπως στο αρτεσιανό μου εντός.

Ανάμεσα στα θερμά,
ο ίδιος ουρανός του ίδιου Κέλτη
στην επάλληλη Ιρλανδία που ραψωδεί ο μετανάστης,
η ίδια θάλασσα χωρίς κοράλλια
όμως κόκκινη, καθώς τραβιούνται τα νερά
στον ταρσανά που έφτιαξε το νήπιο χέρι μου.
Πότε καστροσωριάζοντας, πότε καστροχαλώντας.

Ανάμεσα στα ψυχρά και στα θερμά
είναι αυτό τό πρόσωπο
ο άνθρωπος
και το ψιλόβροχο, οι λέξεις.
Ευτυχώς δε σκέφτηκα να πάρω την ομπρέλα.