Το μήνυμα

"Νενικήκαμεν" ψιθυρίζει ο Φειδιππίδης θνήσκων, έχοντας κομίσει το χαρμόσυνο μήνυμα.

Άραγε είναι οι μεγάλες απογνώσεις τονωτικές για τη γλώσσα; Και, παρόμοια, είναι οι ανέλπιστες στο μέγεθός τους επιτυχίες εξίσου επωφελείς; Φέρνουν τη σιωπή και οι δύο και δεν κάνει κακό να τη δεχόμαστε με την ευγνωμοσύνη που της ταιριάζει.
Οι παραπάνω απορίες είναι σχόλιο στην εντύπωσή μου από τις εθνικές εκλογές. Δεν ήμουν εκτεθειμένος στις τηλεοπτικές παρουσιάσεις, στις μονομαχίες κραυγών, στα εκλογικά περίπτερα, στα συνονθυλεύματα αρμοδίων, ημιαρμοδίων κι ασχέτων κατά τη φαντασμαγορική βραδιά της ανακοίνωσης των εκλογικών αποτελεσμάτων. Όμως με τι χαρά παρατήρησα να λείπει αυτή η μεγάλη κοτσάνα που καθιερώθηκε από τους "καθαρολόγους" (αυτό δα κι αν είναι ανέκδοτο...) της δημοσιογραφίας! Έλειψε η φράση "Λάβαμε το μήνυμα", που επαναλαμβάνεται χωρίς καμιά αξία εδώ και 15 χρόνια. Οι μεν ήταν αυτοκτονικοί, οι δε αμήχανοι μπρος στο πρακτικό επακόλουθο της επιτυχίας τους. Μια σημαντική ευεργεσία στον τόπο θα ήταν η βραχυλογία των καινούριων, αν έχουν τέτοιες ποιότητες.