Βυρωνισμός τρόπον τινά

Έχω λόγους που αγαπώ τον Βύρωνα Λεοντάρη, τη γλώσσα και τη στοχαστική του προσέγγιση στα δώρα της γλώσσας, όπως απομένουν στο κουτί της Πανδώρας, όταν και η ελπίδα έχει πωληθεί, ένεκα κάτι δάνεια, θαλασσοδάνεια.
Σήμερα επίμονα ήθελα να βρω ενδείξεις για την επιστολογραφία του προς απόντες. Και στο "Επέκεινα" είδα πάλι αυτό:

......

Αυτά τις νύχτες σκέφτομαι όπως γράφω και ξεγράφω

επιστολές σε φίλους

που χρόνια τώρα ζουν ή πέθαναν σε ξένη γη σε ξένη

ώρα και σε ξένη γλώσσα

-πώς κόπηκε σε χρόνια ο χρόνος

πώς κόπηκε σε γλώσσες η μιλιά

πώς έγιναν μεσημβρινοί τα μεσημέρια

και σκόρπισαν παρέες καθώς τραβήξαμε καθένας τη

δική του τύχη

κι η τράπουλα μοιράστηκε

...επιστολές σε φίλους του "εξωτερικού"

ενώ είναι μέσα μου, στο "ενταύθα".

Και δε με νοιάζει που σε ξένη γλώσσα γράφω

ονόματα και διευθύνσεις

μα εκεί στην ημερομηνία τα χάνω

γιατί αλλού είναι αύριο αλλού είναι χτες

κι εδώ είναι σήμερα

σήμερα και σήμερα

Over such things I ponder at night while I write and write off

letters to friends

who have lived for years now or died on a foreign land, at a foreign

time, in a foreign language

-how did it occur that Time was split in years

the Speech was split in languages

the midday became meridians

and the companies of friends were scattered once we pulled

his own destiny each

and the pack of cards was distributed

... letters to friends "abroad"

while they are inside me, in the "interior".

And I do not mind writing in a foreign language

names and addresses

but once I reach the date part I get perplexed

because in some lands tomorrow has reached, in other ones it is yesterday

and here it is today

Today and today.