Quid πλαταμών...;

Για να δούμε σήμερα, θα βρω άραγε τον εαυτό στην Ποταμιά, σε επάλληλη διάφάνεια, με το μέρος μικρότερο, με το δέμας μου παιδικό να σκάβω όρυγμα γύρω από το κάστρο της άμμου; Και θα δω λίγα μέτρα μέσα στο κύμα να νανουρίζεται το πλεούμενό μας το ξύλινο (ονόματι "ΜΑΡΙΑ"), που είχε τη μυρωδιά της μπενζίνας και μια μινιμάλ καμπίνα, στρωμένη γκριζογάλαζες κουρελούδες;