Της σημειολογίας η πανήγυρις ήτοι το παναϊρ στο ντουβάρι

Τα όσα μεσολάβησαν δραματικά εδώ και πάνω από δεκαπέντε χρόνια και συρρίκνωσαν την εμπιστοσύνη των πολιτών στο δημόσιο λόγο, διέστρεψαν την εμπιστοσύνη σε ιδέες που δεν έχουν αντίκρισμα σε κάποια μπάνκα, καταδολιεύτηκαν την υπεύθυνη πίστη σε έναν ολόκληρο εαυτό, δεν έχω σκοπό να τα αναφέρω εδώ ούτε λεπτομερειακά ούτε με συνοπτικά περιγράμματα. Όμως, αφού ακόμα διαβάζω τα νέα, δεν μπορώ παρά να θυμώνω με όσα συνεχίζουν στη γραμμή της κενολογίας.
Διάβασα με απορία τη δήλωση του υποψηφίου για την αρχηγία του κόμματος της αξιωματικής αντιπολίτευσης κ. Δ. Αβραμόπουλου! Ενώ γύρω τους εκφράστηκαν τα εντονότερα συναισθήματα δυσφορίας για τα προηγούμενα πέντε χρόνια από μεγάλο κομμάτι της κοινωνίας που έδινε κι έδινε χρόνο, ελπίδες κι εμπιστοσύνη, ενώ το 83% εκπεφρασμένης εκτίμησης στη σύνθεση της νέας κυβέρνησης δείχνει πόση ανάγκη έχει ο πολίτης να δει κάτι να κινείται, εκείνος έμεινε σε μια από τα ίδια. Κι ενώ φάνηκε λάλος ο τέως υπουργός, θυμίζω ότι για πρώτη φορά δε συνεδριάζει η κοινοβουλευτική ομάδα της αξιωματικής αντιπολίτευσης προ της πανηγυρικής έναρξης της βουλευτικής περιόδου. Σύμφωνα με την ειδησεογραφία:

Ανακοινώνοντας την υποψηφιότητά του ο κ. Αβραμόπουλος είπε ότι η ΝΔ χρειάζεται ένα νέο ξεκίνημα. «Το μήνυμα των εκλογών ήταν ηχηρό. Οι πολίτες μας είπαν: 'Aλλάξτε τα όλα'. 'Αλλάξτε και σεις'» είπε.

Ο κ. Αβραμόπουλος έκανε λόγο για μία «νέα, σύγχρονη, κεντροδεξιά παράταξη» και «μία παράταξη αξιών, όχι μία παράταξη μηχανισμών».

Ο ίδιος τόνισε ότι «η πρότασή μου για εκλογή του νέου Προέδρου της Νέας Δημοκρατίας από την κοινωνική μας βάση είναι ο μόνος δρόμος για να αλλάξουμε εποχή. Να εμβαθύνουμε τη δημοκρατία και να δώσουμε φωνή και ρόλο στην κοινωνία των πολιτών, που προσβλέπει σε εμάς. Είναι ο μόνος τρόπος να διασφαλίσουμε την ενότητα και την προοπτική της παράταξής μας».

«Ισχυρότερη νομιμότητα από την επιλογή των πολιτών δεν υπάρχει. Ισχυρότερη αντιπολίτευση, με μία ηγεσία προερχόμενη από τη βάση, δεν υπάρχει. Ισχυρότερη ηγεσία για το αύριο, με όλους τους πολίτες δίπλα της, δεν υπάρχει."

Οι πολίτες λοιπόν είπαν αλλάξτε τα όλα, αλλάξτε και εσείς...

Διαβάζει κανείς το βιογραφικό του ανδρός. Τιμητικά διδακτορικά και καθηγεσίες χάριν των δημοσίων σχέσεων ξένων κρατών. Αποσιωπώνται κατ' ουσίαν τα χρόνια της παρεκκλίνουσας πολιτικής διαδρομής και της συναφούς εκλογικής αποτυχίας (Κίνημα Ελεύθερων Πολιτών 2001-2002). Απλά αναφέρεται σα να ήταν σωματείο αλληλοβοήθειας. Φυσικά η διπλωματική καριέρα 13 ετών δεν καρποφόρησε σε μεγάλα: δύο προξενικές θέσεις (Λιέγη και Γενεύη) αφού η εξέλιξη εκεί προχωρά με τον υπηρεσιακό τρόπο και δεν επιτρέπει θεαματικά άλματα εκτός από το σάλτο μορτάλε. Σε σχέση με τη Δημαρχία των Αθηνών, νομίζω πως ό,τι θυμάται ο Αθηναίος από εκείνα τα λαμπρά (καθώς ισχυρίζεται ο δικτυακός τόπος) χρόνια είναι τα κάγκελα με τις χρυσοστολισμένες επιστέψεις στους πασσάλους, που στοίχισαν ανθρώπινες ζωές και μετέτρεψαν ατυχήματα σε δυστυχήματα. Ευτυχώς, πλείστα όσα έχουν απομακρυνθεί. Οι αφίσες του υπουργείου τουρισμού ήταν υπερφίαλες κι άρες μάρες κουκουνάρες, ενώ ταυτόχρονα υποβαθμίστηκε το τουριστικό προϊόν. Στο Υπουργείο Υγείας, καταχρεώθηκε το δημόσιο σύστημα υγείας, οι φαρμακευτικές και τα ιδιωτικά θεραπευτήρια θησαύρισαν, τα κρατικά νοσοκομεία ζητούσαν από πολλούς ασθενείς να προμηθεύονται οι ίδιοι τα αναλώσιμα και τέτοια κατορθώματα.

Έτσι φτάνουμε στην εικόνα, που ζητά να πείσει αφού τα έργα δε στέκονται αυτάρκη.

Και να, στον τοίχο θηριώδεις οι πολυκατοικίες της Αθήνας, μια ελληνική σημαία κουρελού να κυματίζει, διακοσμητικά παλαιά βιβλία, από αυτά που έχουν ακριβό δέρμα στη βιβλιοδεσία τους και φελιζόλ ή άδηλο περιεχόμενο εντός τους, εικόνισμα Βρεφοκρατούσας και φυσικά οικογενειακές φωτογραφίες ασφάλειας κι επιτυχίας. Κάπου ο φακός δείχνει σκιά αληθείας στον τοίχο, ένα όρνεο αρπάζει κάτι στο ράμφος του. Ό,τι ακριβώς απαιτείται όταν κάποιος υποστηρίζει ότι κατάλαβε τι σημαίνει "Αλλάξτε τα όλα. Αλλάξτε και εσείς."